Kitap hem psikoloji hem de psikiyatri alanlarına ilgi duyan okuyucular başta olmak üzere tüm okuyucular için önemli bir hayat deneyimi ve aydınlanma kaynağı. Frankl, kurucularından olduğu logoterapinin kökenlerine dair izlere yer verdiği kitabında İkinci Dünya Savaşı sırasında tutulduğu toplama kamplarında yaşadığı ve tanık olduğu olayları psikiyatrist gözünden paylaşıyor.
Yazar kitapta, yaşadığı toplama kampı sürecini insanın esaret dolu yaşamının bir izdüşümü olarak resmediyor. İnsanoğlunun temel ihtiyacının yaşama yönelik tutumda değişiklik olduğunu vurgulayarak ne olursa olsun hayatında bir anlam bulunan kişinin her zorluğa göğüs germe yeteneğine sahip olduğunu, bundan mahrum olanlarınsa kolayca teslim olup yaşama isteğini de kaybettiğini örneklerle oratay koyuyor.
Kitap okuyan tanıdığım bir çok kişide olduğu gibi bende de kayda değer izler bıraktı. Avusturyalı bir Psikiyatrist olan yazar 4 milyondan fazla insanın imha edildiği Auschwitz Kampını ve burada gözlemlediği muktedir tutumları ile buna karşı mahkum davranışlarını derin bir analize tabii tutuyor.
İnsanın ne kadar kötü olabileceğini ve yine insanın en büyük zorluklar karşısında içten gelen bir kavrayışla ne kadar dirençli olabileceğini bu kitapta takip edebiliyoruz. 2300 gün boyunca ben de buna benzer gözlemler yaptığım için biraz daha duyarak kitabı okudum. İnsanın kötülüğünü görebilmek için bir toplama kampında veya bir hapishanede olmak gerekmiyor. Kendini her şeyi yapabilecek pozisyonda gören birileri hayatı değersiz ve insanı önemsiz görerek ezme ve karaktersizleştirme eylemlerine girişebiliyor. Buna karşılık her durumda hayatın bir anlamı olduğuna inanan insanın direncini, inancını, umudunu ve azmini hayatın her anında biler de gözlemleyebiliyoruz.
Logoterapi: Anlam kazandırma yoluyla terapi, terapi yoluyla anlam anlayışına aykırı bir yöntem önerisinde bulunuyor. İnsanı merkeze alan ve ona sorumluluk bilinci yükleyen bu yöntem, insanın hayatına anlam kazandırabileceği amaç ve hedefler bulmasını sağlamaya çalışıyor. Her şeye rağmen yaşama evet diyebilmek ve her koşulda potansiyele odaklanmak terapinin yönergesini belirliyor.
Şunlar Frankl’dan bazı özdeyişler
- Istırabın kaynağında insanın hayatına anlam verememesi gerçeği yatar.
İnsan özgürlüğünün en önemlisi, içinde bulunduğu koşullar ne olursa olsun, tutumunu seçebilmesidir - İnsan kendisi için karar verir! Bu yüzden eğitimin amacı karar verme yeteneğini geliştirmek olmalıdır.
- Yaşamda gerçekten bir anlam varsa, o halde ıstırapta da bir anlam olmalıdır. Istırap, kader ve ölüm gibi yaşamın alaşağı edilemez bir parçasıdır. Istırap ve ölüm olmadan insan yaşamı tam olmaz.
- Yaşanmış olan güzel şeyler artık var olmasalar bile sonsuza kadar sizindir, o yaşanmışlığı kimse sizden alamaz
- İnsanı en çok yaralayan şey fiziksel acı değil, haksızlığın, mantıksızlığın verdiği ruhsal ıstıraptır.
Şurada Kitaba ulaşabileceğiniz linkler var: Kitap kapağını tıklayınız…
Süleyman Taşgetiren
